спадылба́, прысл.

З-пад нахмураных броваў, недружалюбна, недаверліва, злосна.

Глядзець с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спадылба́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
спадылба́ - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спадылба́ нареч. исподло́бья

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спадылба́, прысл.

З-пад нахмураных броваў, недаверліва, злосна (глядзець і пад.). Ваўчок камячыў у руках паперку, углядаючыся ў яе і час ад часу пазіраючы спадылба на Паходню. Хадкевіч. Гаспадар толькі глянуў спадылба і не адказаў нічога. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

исподло́бья нареч. спадылба́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Падло́бісты ’пануры’ (Мат. Гом.), ’упарты, настойлівы’ (Сцяшк. Сл.). Да лоб (гл.), першапачаткова ’той, хто глядзіць спадылба’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чужа́цкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць чужацкага. Васіль адолеў сябе, сваю чужацкасць, кінуў спадылба раўнівы позірк: — А ты як? Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагля́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Тое, што і наглядаць. [Дзяўчынка] сядзела насупіўшыся і спадылба паглядвала на незнаёмага ваеннага дзядзьку. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набы́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм. груб. Нахмурыўшыся, глядзець спадылба. [Антось] прыгнуў галаву, набычыўся і, сціснуўшы кулакі, рушыў на Томчака. Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пі́скнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Тое, што і піснуць. Жаласліва піскнула непадалёку нейкая птушачка. М. Ткачоў. — Добры дзень! — тоненька піскнуў хлапчук, глянуўшы на мяне спадылба. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)