Со́сенка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Со́сенка
Р. Со́сенкі
Д. Со́сенцы
В. Со́сенку
Т. Со́сенкай
Со́сенкаю
М. Со́сенцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хво́йка I ж., уменьш. со́сенка, сосёнка

хво́йка II ж., зоол. хво́йка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сасо́нка ж., уменьш.-ласк. со́сенка;

◊ з бо́ру па ~нцы — с бо́ру да с со́сенки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

*Сасо́нка, со́сонка ’хвошч палявы, Equisetum arwense L.’ (Бейл.). Укр. со́сонка ’тс’. Вытворнае ад сасна (гл.), расліна названа па знешняму падабенству. Параўн. рус. со́сенник ’Equisetum pratense Ehrh.’ (Аненкаў, 58), а таксама назвы для Hippuris vulgaris L.: рус. со́сенка, польск. sosnoweczka (гл. Махэк, Jména rostl., 151 і наст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)