со́рус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
со́рус |
со́русы |
| Р. |
со́русу |
со́русаў |
| Д. |
со́русу |
со́русам |
| В. |
со́рус |
со́русы |
| Т. |
со́русам |
со́русамі |
| М. |
со́русе |
со́русах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
со́рус, -су м., бот. со́рус
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
со́рус бот. со́рус, -су м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
со́рус, ‑а, м.
Спец. Сукупнасць кучна размешчаных спарангіяў на лісцях папараці і некаторых водарасцей.
[Ад грэч. sōros — куча, мноства.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)