со́рус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. со́рус со́русы
Р. со́русу со́русаў
Д. со́русу со́русам
В. со́рус со́русы
Т. со́русам со́русамі
М. со́русе со́русах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

со́рус, -су м., бот. со́рус

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

со́рус бот. со́рус, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

со́рус, ‑а, м.

Спец. Сукупнасць кучна размешчаных спарангіяў на лісцях папараці і некаторых водарасцей.

[Ад грэч. sōros — куча, мноства.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сорус

т. 15, с. 88

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)