со́ладка
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| со́ладка |
саладчэ́й
саладзе́й |
найсаладчэ́й
найсаладзе́й |
Іншыя варыянты:
сало́дка.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
со́ладка нареч., в знач. сказ. сла́дко;
сэ́рца с. заміра́е — се́рдце сла́дко замира́ет;
с. спаць — сла́дко спать;
там яму́ не с. — там ему́ не сла́дко
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
со́ладка,
1. Прысл. да салодкі.
2. безас. у знач. вык. Пра адчуванне салодкасці, салодкага смаку. У роце соладка.
3. безас. у знач. вык. Разм. Пра стан здавальнення, шчасця, дастатку. Хоць не соладка і ў лесе было, але ж лес, брат, ёсць лес. Кожнае дрэва здавалася сцяной, за якой можна ўхавацца. Чыгрынаў.
4. безас. у знач. вык., каму-чаму і без дап. Пра радасныя, прыемныя адчуванні. Сэрцу соладка. На душы соладка, лёгка. □ Неба ўгары кружылася; зямля, нібы вялізная касавокая талерка, усё хінулася кудысь і вагалася, гатовая вось-вось абрынуцца ў невядомую прорву, і ад таго было соладка, боязна і хмельна. Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сла́дко нареч.
1. со́ладка;
2. перен. со́ладка; прые́мна.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сало́дка
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| сало́дка |
саладчэ́й
саладзе́й |
найсаладчэ́й
найсаладзе́й |
Іншыя варыянты:
со́ладка.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
галайстра́, ‑ы, ж.
Разм. пагард. Пра беднага чалавека. / у знач. зб. Спачатку жылося ў камуне не соладка. Сабралася адна галайстра. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
драма́цца, дрэмлецца; безас. незак.
Пра стан дрымоты, хаценне спаць. Праўда, за апошні час .. [Мікола] прывык драмаць. Вельмі соладка дрэмлецца пад поступ колаў. Гаўрылкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазяха́цца, ‑аецца; безас. незак.
Разм. Пра позыў на пазяханне. Часта пазяхалася і соладка хацелася, каб вецер абвеяў гарачую голую шыю і плечы. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ворс, ‑у, м.
Кароткі начос на паверхні некаторых тканін. Накінуўшы.. [кофтачку] на плечы, гаспадыня соладка сцепанулася і з прыемнасцю дакранулася да пушыстага ворсу шчакою. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сало́дка нареч., см. со́ладка;
◊ язы́к не кало́дка, ве́дае, што с. — погов. язы́к не лопа́тка, зна́ет, что сла́дко
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)