Сно́ў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сно́ў
Р. Сно́ва
Д. Сно́ву
В. Сно́ў
Т. Сно́вам
М. Сно́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

со́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Збор тлумачэнняў сноў (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тлумача́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца тлумачэннем, трактоўкай чаго-н.

Т. сноў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

снотолкова́тельница ж. адга́дчыца сноў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасні́ць, ‑сню, ‑сніш, ‑сніць; зак., што.

Разм. Сасніць многа сноў. Колькі я сноў перасніў!

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. со́н сны́
Р. сну́ сно́ў
Д. сну́ сна́м
В. со́н сны́
Т. сно́м сна́мі
М. сне́ сна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тлумача́льнік м. толкова́тель, истолкова́тель;

т. сноў — толкова́тель (истолкова́тель) снов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

снотолкова́тель м.

1. адга́дчык сноў;

2. уст. (сонник) со́ннік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

высно́ва, ‑ы; Р мн. ‑сноў; ж.

Вывад, заключэнне. Зрабіць выснову. □ [Карызна] ужо дасканала праверыў свае .. адносіны, свае пачуцці да.. [жонкі] і зрабіў рашучую канчатковую выснову. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́ннік, ‑а, м.

Уст. Кніга, у якой даецца тлумачэнне сноў. Да рэвалюцыі друкавалі нават кнігі, соннікі, якія тлумачылі кожны вобраз, што мільгаў у сне. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)