Сно́ў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сно́ў
Р. Сно́ва
Д. Сно́ву
В. Сно́ў
Т. Сно́вам
М. Сно́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Сноў

т. 15, с. 70

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

со́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Збор тлумачэнняў сноў (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тлумача́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца тлумачэннем, трактоўкай чаго-н.

Т. сноў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

снотолкова́тельница ж. адга́дчыца сноў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасні́ць, ‑сню, ‑сніш, ‑сніць; зак., што.

Разм. Сасніць многа сноў. Колькі я сноў перасніў!

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. со́н сны́
Р. сну́ сно́ў
Д. сну́ сна́м
В. со́н сны́
Т. сно́м сна́мі
М. сне́ сна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тлумача́льнік м. толкова́тель, истолкова́тель;

т. сноў — толкова́тель (истолкова́тель) снов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Snów

м. в. Сноў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

снотолкова́тель м.

1. адга́дчык сноў;

2. уст. (сонник) со́ннік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)