снатво́рнае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. снатво́рнае
Р. снатво́рнага
Д. снатво́рнаму
В. снатво́рнае
Т. снатво́рным
М. снатво́рным

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

снатво́рнае сущ., мед. снотво́рное

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

снатво́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. снатво́рны снатво́рная снатво́рнае снатво́рныя
Р. снатво́рнага снатво́рнай
снатво́рнае		 снатво́рнага снатво́рных
Д. снатво́рнаму снатво́рнай снатво́рнаму снатво́рным
В. снатво́рны (неадуш.)
снатво́рнага (адуш.)		 снатво́рную снатво́рнае снатво́рныя (неадуш.)
снатво́рных (адуш.)
Т. снатво́рным снатво́рнай
снатво́рнаю		 снатво́рным снатво́рнымі
М. снатво́рным снатво́рнай снатво́рным снатво́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

снатво́рны, -ая, -ае.

Які выклікае сон (у 1 знач.).

С. сродак.

Прыняць снатворнае (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

снотво́рное сущ. снатво́рнае, -нага ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

снатво́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які выклікае сон. Снатворны сродак. □ Адразу пасля абеду Сямён Львовіч прыняў снатворны парашок, запіў яго кампотам і заснуў. Гарбук. // перан. Вельмі нудны. Снатворная п’еса.

2. у знач. наз. снатво́рнае, ‑ага, н. Лякарства, якое выклікае сон. Вось вы мне жадаеце, доктар, спакою, Снатворнае мне прапануеце. Прыходзька.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)