сму́шак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сму́шак |
сму́шкі |
| Р. |
сму́шка |
сму́шкаў |
| Д. |
сму́шку |
сму́шкам |
| В. |
сму́шак |
сму́шкі |
| Т. |
сму́шкам |
сму́шкамі |
| М. |
сму́шку |
сму́шках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сму́шак, -шка, мн. -шкі, -шкаў, м.
Шкурка, знятая з нованароджанага ягняці некаторых каштоўных парод, а таксама футра такога ягняці.
|| прым. сму́шкавы, -ая, -ае.
Смушкавая шапка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сму́шак, -шка м. сму́шек, сму́шка ж., мерлу́шка ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сму́шак, ‑шка, м.
Шкурка, знятая з нованароджанага ягняці, а таксама футра са шкурай такога ягняці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Сму́шак ‘шкурка, знятая з нованароджанага ягняці, а таксама футра са шкурак такога ягняці’ (ТСБМ, Сержп.), ‘душагрэйка з аўчыны’ (Нар. сл.). Параўн. укр. смух, сму́шок ‘вырабленая аўчына’, рус. дыял. смух, сму́шек ‘тс’, польск. smuch, smusz, smuszek, в.-луж. smóška ‘тс’. Паводле Брукнера (504), з нов.-в.-ням. Schmasche ‘скура ягняці’, с.-в.-ням. smaschîn (XIV ст.), smasse (XV ст.); аднак паходжанне нямецкага слова таксама няяснае. Гл. яшчэ Праабражэнскі, 2, 341, Фасмер, 3, 694 (ва ўсходнеславянскіх з польскай) ЕСУМ, 5, 332.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
смушка́р, ‑а, м.
Кушнер, які займаецца вырабам смушак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мерлу́шка ж. сму́шак, -шку м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Лінтва́р ’смушак’ (паўдн.-усх., КЭС) запазычана з укр. линтва́рь ’смушак аднагадовага ягняці’, линтваре́ць, линтва́рик ’тс’; параўн. яшчэ линтваре́ний ’зроблены з авечай шкуры’, а таксама рус. новарас. линтварь ’шкура ягняці, якое нарадзілася пад восень’. Ст.-бел. лентваръ ’вырабленая скурка ягняці’ (XVII ст.). Запазычана са ст.-польск. lentwal ’тс’, якое, відаць, з ням. Lendenfell (Булыка, Запазыч., 112).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сму́шек м. и сму́шка ж., спец. барано́к, -нка́ м., сму́шкі, -шак, ед. сму́шак, -шка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)