сма́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сма́чна смачне́й найсмачне́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сма́чна нареч.

1. вку́сно; сма́чно;

2. сла́дко, кре́пко;

3. перен., разг. сма́чно;

1-3 см. сма́чны;

4. аппети́тно, сма́чно;

ён с. еў — он сма́чно (аппети́тно) ел;

5. в знач. сказ. вку́сно;

ах, як с.! — ах, как вку́сно!;

с. е́сці — прия́тного аппети́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сма́чна,

1. Прысл. да смачны.

2. безас. у знач. вык. Апетытна, са смакам, з задавальненнем. Смачна было есці ягады з цукрам. // перан. Разм. Прыемна, лёгка, па душы. [Юльцы] вельмі смачна рабіць тое, чаго няможна. Бядуля. А дзеду, бабцы яна [Марынка] удзячна, Што так ласкавымі былі І ім прытулак тут далі. Хоць і самім жыць не так смачна. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смачна, са смакам, у смак, апетытна □ не ад'ясіся

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

вкусно нареч. сма́чна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сма́чно нареч., разг. сма́чна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэстара́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Гандлёвая ўстанова, дзе можна смачна пад’есці і прыемна правесці час (іншы раз з музыкай, танцамі і пад.).

Першакласны р.

Заказаць столік у рэстаране.

|| прым. рэстара́нны, -ая, -ае.

Рэстаранныя цэны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тру́скаць

‘з апетытам, смачна есці што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тру́скаю тру́скаем
2-я ас. тру́скаеш тру́скаеце
3-я ас. тру́скае тру́скаюць
Прошлы час
м. тру́скаў тру́скалі
ж. тру́скала
н. тру́скала
Загадны лад
2-я ас. тру́скай тру́скайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тру́скаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

куліна́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяліст па кулінарыі (у 1 знач.); вопытны, умелы повар.

2. Чалавек, які добра і смачна гатуе розныя стравы.

Добры к.

|| ж. куліна́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. куліна́рскі, -ая, -ае.

Кулінарская работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мя́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Крычаць (пра катоў). Кот, які да гэтага мяўкаў, супакойваецца і смачна есць. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)