сля́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сля́б сля́бы
Р. сля́ба сля́баў
Д. сля́бу сля́бам
В. сля́б сля́бы
Т. сля́бам сля́бамі
М. сля́бе сля́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сля́бінг, ‑а, м.

Спец. Магутны, пракатны абціскны стан, прызначаны для перапрацоўкі стальных зліткаў у слябы.

[Англ. slabbing.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)