Слябы 1/47; 2/312

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сля́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сля́б сля́бы
Р. сля́ба сля́баў
Д. сля́бу сля́бам
В. сля́б сля́бы
Т. сля́бам сля́бамі
М. сля́бе сля́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сля́бінг, ‑а, м.

Спец. Магутны, пракатны абціскны стан, прызначаны для перапрацоўкі стальных зліткаў у слябы.

[Англ. slabbing.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сля́бінг

(англ. slabbing)

магутны пракатны стан, прызначаны для абціскання стальных зліткаў у слябы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

БЛЮ́МІНГ-СЛЯ́БІНГ,

камбінаваны пракатны стан для абціскання буйных (да 40 т) стальных зліткаў на загатоўкі квадратнага (блюмы) ці прамавугольнага (слябы) сячэння. У параўнанні з блюмінгам мае большую вышыню пад’ёму верхняга валка (да 2130 мм) і даўжыню рабочай часткі (да 3505 мм).

т. 3, с. 198

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

блю́мінг-сля́бінг

(ад блюмінг + слябінг)

камбінаваны пракатны стан для абціскання буйных (да 40 т) стальных зліткаў у блюмы і слябы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)