слуха́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. слуха́вы слуха́вая слуха́вае слуха́выя
Р. слуха́вага слуха́вай
слуха́вае		 слуха́вага слуха́вых
Д. слуха́ваму слуха́вай слуха́ваму слуха́вым
В. слуха́вы (неадуш.)
слуха́вага (адуш.)		 слуха́вую слуха́вае слуха́выя (неадуш.)
слуха́вых (адуш.)
Т. слуха́вым слуха́вай
слуха́ваю		 слуха́вым слуха́вымі
М. слуха́вым слуха́вай слуха́вым слуха́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Слухмя́ны ‘паслушны’ (Нас., Касп., Растарг., Байк. і Некр.). Параўн. укр. слухмʼя́ний ‘тс’. Карскі (2–3, 43) мяркуе пра запазычанне з украінскай, дзе вядомы варыянт слухня́ний ‘тс’, параўн. слуха́вы ‘тс’ (Нас.). Да словаўтварэння параўн. руцьмя́ны, ціхмя́ны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)