слу́жка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -жцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -жак.
1. м. і ж. Работнік (работніца), слуга.
2. м. Слуга ў манастыры, царкве або пры архірэю.
Манастырскі с.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
слу́жка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
слу́жка |
слу́жкі |
| Р. |
слу́жкі |
слу́жак |
| Д. |
слу́жку |
слу́жкам |
| В. |
слу́жку |
слу́жак |
| Т. |
слу́жкам |
слу́жкамі |
| М. |
слу́жку |
слу́жках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
слу́жка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
слу́жка |
слу́жкі |
| Р. |
слу́жкі |
слу́жак |
| Д. |
слу́жцы |
слу́жкам |
| В. |
слу́жку |
слу́жак |
| Т. |
слу́жкай
слу́жкаю |
слу́жкамі |
| М. |
слу́жцы |
слу́жках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
слу́жка церк. слу́жка, -кі м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
слу́жка
1. м. и ж. (о мужчине) служи́тель; (о женщине) служи́тельница;
2. м., церк. слу́жка;
манасты́рскі с. — монасты́рский слу́жка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
слу́жка, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑жцы, Т ‑ай (‑аю), ж.
1. м. і ж. Работнік (работніца), слуга. Ішлі, нябожчыка хвалілі, Як чалавека й служку князя, Як і вядзецца ў такім разе. Колас. Хлопцы вы з вусамі, Гаспадарцы самі; Не шукайце служкі Папраўляць падушкі. Пысін. Што цяпер рабіць са служкам? Дзе яго надзець? Чарнышэвіч. Хто ж суніме гора служкі, З кім жа ёй пагаварыць? Броўка.
2. м. Слуга ў манастыры, царкве або пры архірэю. Манастырскі служка. Архірэйскі служка. Будучы строгім рэалістам, пісьменнік не адмаўляе станоўчых рыс, уласцівых і некаторым служкам царквы. Навуменка. // Слуга ў сінагозе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
церковнослужи́тель царко́ўны слу́жка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
служи́тельница слу́жка, -кі ж., служа́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расстры́га, ‑і, м.
Служка рэлігійнага культу, пазбаўлены сану, або манах, пазбаўлены манаства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сы́тнік, ‑а, м.
Даўней — прыдворны служка, які прыносіў са скляпоў напіткі для царскага стала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)