слу́жка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -жцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -жак.

1. м. і ж. Работнік (работніца), слуга.

2. м. Слуга ў манастыры, царкве або пры архірэю.

Манастырскі с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слу́жка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. слу́жка слу́жкі
Р. слу́жкі слу́жак
Д. слу́жку слу́жкам
В. слу́жку слу́жак
Т. слу́жкам слу́жкамі
М. слу́жку слу́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

слу́жка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. слу́жка слу́жкі
Р. слу́жкі слу́жак
Д. слу́жцы слу́жкам
В. слу́жку слу́жак
Т. слу́жкай
слу́жкаю		 слу́жкамі
М. слу́жцы слу́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

слу́жка церк. слу́жка, -кі м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слу́жка

1. м. и ж. (о мужчине) служи́тель; (о женщине) служи́тельница;

2. м., церк. слу́жка;

манасты́рскі с. — монасты́рский слу́жка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слу́жка, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑жцы, Т ‑ай (‑аю), ж.

1. м. і ж. Работнік (работніца), слуга. Ішлі, нябожчыка хвалілі, Як чалавека й служку князя, Як і вядзецца ў такім разе. Колас. Хлопцы вы з вусамі, Гаспадарцы самі; Не шукайце служкі Папраўляць падушкі. Пысін. Што цяпер рабіць са служкам? Дзе яго надзець? Чарнышэвіч. Хто ж суніме гора служкі, З кім жа ёй пагаварыць? Броўка.

2. м. Слуга ў манастыры, царкве або пры архірэю. Манастырскі служка. Архірэйскі служка. Будучы строгім рэалістам, пісьменнік не адмаўляе станоўчых рыс, уласцівых і некаторым служкам царквы. Навуменка. // Слуга ў сінагозе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слу́жка м

1. Díener m -s, -;

2. царк Ministránt m -en, -en, Méssdiener m (у каталіцкай царкве); Klósterdiener m (у манастыры);

3. пагард гл служака 2.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

служка

Том: 31, старонка: 454.

img/31/31-454_2643_Служка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

церковнослужи́тель царко́ўны слу́жка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

handmaiden [ˈhændmeɪdn] n. dated служа́нка, слу́жка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)