служи́тель

1. уст. слу́жка, -кі м.;

2. (работник в какой-л. области) служы́цель, -ля м.;

служи́тель нау́ки служы́цель наву́кі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

служы́цель м., в разн. знач. служи́тель;

с. наву́кі — служи́тель нау́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

айце́ц (род. айца́) м., церк. (служитель культа) оте́ц;

◊ духо́ўны а. — духо́вный оте́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оте́ц

1. ба́цька, -кі м.;

посажённый посажёный оте́ц пасаджо́ны ба́цька;

2. (служитель культа) церк., уст. айце́ц, род. айца́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слу́жка

1. м. и ж. (о мужчине) служи́тель; (о женщине) служи́тельница;

2. м., церк. слу́жка;

манасты́рскі с. — монасты́рский слу́жка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)