сланя́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак.

1. Хадзіць туды-сюды без мэты, без справы (разм., неадабр.).

С. па задворках.

2. Злёгку хістацца.

С. ад стомы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сланя́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сланя́юся сланя́емся
2-я ас. сланя́ешся сланя́ецеся
3-я ас. сланя́ецца сланя́юцца
Прошлы час
м. сланя́ўся сланя́ліся
ж. сланя́лася
н. сланя́лася
Загадны лад
2-я ас. сланя́йся сланя́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час сланя́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сланя́цца несов.

1. разг., неодобр. слоня́ться;

с. на задво́рках — слоня́ться по задво́ркам;

2. поша́тываться;

с. ад сто́мы — поша́тываться от уста́лости

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сланя́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Разм. Хадзіць туды-сюды (звычайна без мэты, без справы); бадзяцца без работы. І па шырокім тратуары Ужо сланяюцца не пары, А хлопцы крочаць на завод, І кожнаму — дваццаты год. Грахоўскі. Вавіць час застаўся Дома матчын сын, З кута ў кут сланяўся Без яе, адзін. Калачынскі. Палонныя сланяліся, як сонныя мухі, па двары і хаваліся ў будынак. С. Александровіч.

2. Злёгку хістацца. Сланяцца ад стомы. □ [Маці:] — Што ты, здурэў? Чалавек з голаду аж сланяецца, а ён — галіцца. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сланя́цца. Гл. сланіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бры́ндаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Хадзіць без патрэбы; сланяцца, нічога не робячы.

Б. цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слоня́ться несов., разг., неодобр. сланя́цца, сно́ўдацца, бадзя́цца, валэ́ндацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасланя́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Разм. Сланяцца некаторы час. Прасланяцца з кута ў кут цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабры́ндаць

‘хадзіць, совацца без патрэбы; сланяцца, нічога не робячы’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прабры́ндаю прабры́ндаем
2-я ас. прабры́ндаеш прабры́ндаеце
3-я ас. прабры́ндае прабры́ндаюць
Прошлы час
м. прабры́ндаў прабры́ндалі
ж. прабры́ндала
н. прабры́ндала
Загадны лад
2-я ас. прабры́ндай прабры́ндайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прабры́ндаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Вэ́ндзацца ’бадзяцца без работы, сланяцца’. Гл. вэ́ндзіцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)