прабры́ндаць

‘хадзіць, совацца без патрэбы; сланяцца, нічога не робячы’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прабры́ндаю прабры́ндаем
2-я ас. прабры́ндаеш прабры́ндаеце
3-я ас. прабры́ндае прабры́ндаюць
Прошлы час
м. прабры́ндаў прабры́ндалі
ж. прабры́ндала
н. прабры́ндала
Загадны лад
2-я ас. прабры́ндай прабры́ндайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прабры́ндаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)