сла́виться
1. сла́віцца;
2. страд. сла́віцца; нясла́віцца, га́ньбіцца; см. сла́вить.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выслаўля́цца несов., разг. слыть, сла́виться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сла́віцца несов.
1. сла́виться; (быть известным в качестве кого-л.) слыть;
сваёй рабо́тай ён с. на ўвесь го́рад — свое́й рабо́той он сла́вится на весь го́род;
ён с. як паэ́т — он слывёт поэ́том;
2. страд. сла́виться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)