Скі́дзель

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Скі́дзель
Р. Скі́дзеля
Д. Скі́дзелю
В. Скі́дзель
Т. Скі́дзелем
М. Скі́дзелі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скі́дзель м., г. Ски́дель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Скі́дзель ‘той, хто скідае, напрыклад, гной з возу’ (Нік. Очерки). Да скідаць, кідаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ски́дель г. Скі́дзель, -ля м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)