скі́вічны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скі́вічны скі́вічная скі́вічнае скі́вічныя
Р. скі́вічнага скі́вічнай
скі́вічнае		 скі́вічнага скі́вічных
Д. скі́вічнаму скі́вічнай скі́вічнаму скі́вічным
В. скі́вічны (неадуш.)
скі́вічнага (адуш.)		 скі́вічную скі́вічнае скі́вічныя (неадуш.)
скі́вічных (адуш.)
Т. скі́вічным скі́вічнай
скі́вічнаю		 скі́вічным скі́вічнымі
М. скі́вічным скі́вічнай скі́вічным скі́вічных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скі́вічны анат. челюстно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скі́вічны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сківіцы. Сківічная косць. Сківічныя мускулы. // Які звязаны з лячэннем сківіцы. Сківічная аперацыя. Сківічная хірургія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скі́віца, -ы, мн. -ы, -віц, ж.

1. Кожная з дзвюх костак твару, у якіх умацаваны зубы.

Верхняя с.

Ніжняя с.

2. Пласцінка са штучнымі зубамі, зубны пратэз.

Устаўная с.

|| прым. скі́вічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

челюстно́й анат. скі́вічны;

челюстна́я опера́ция мед. скі́вічная апера́цыя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)