Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скі́вічныанат. челюстно́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скі́вічны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сківіцы. Сківічная косць. Сківічныя мускулы.// Які звязаны з лячэннем сківіцы. Сківічная аперацыя. Сківічная хірургія.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скі́вічныанат. Kíefer-
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
скі́віца, -ы, мн. -ы, -віц, ж.
1. Кожная з дзвюх костак твару, у якіх умацаваны зубы.
Верхняя с.
Ніжняя с.
2. Пласцінка са штучнымі зубамі, зубны пратэз.
Устаўная с.
|| прым.скі́вічны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
челюстно́йанат.скі́вічны;
челюстна́я опера́циямед. скі́вічная апера́цыя.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
żuchwowy
анат.сківічны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
szczękowy
szczękow|y
сківічны;
kość ~a — косць сківічная
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ГЕТЭРАНО́МІЯ
(ад гетэра... + грэч. nomos закон),
розная будова сегментаў у пэўных частках цела членістых жывёл. Напр., пярэднія метамеры цела ў насякомых, што зліліся ў адзіны комплекс галавагрудзі, нясуць асн. органы пачуццяў і сківічны апарат, а таксама галаўны мозг; наступныя метамеры ўтвараюць комплексы — грудзі (з хадзільнымі канечнасцямі і крыламі) і брушка (з савакупляльным апаратам, яйцакладам, джалам і інш.).