скрэ́бены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скрэ́бены |
скрэ́беная |
скрэ́бенае |
скрэ́беныя |
| Р. |
скрэ́бенага |
скрэ́бенай скрэ́бенае |
скрэ́бенага |
скрэ́беных |
| Д. |
скрэ́бенаму |
скрэ́бенай |
скрэ́бенаму |
скрэ́беным |
| В. |
скрэ́бены (неадуш.) скрэ́бенага (адуш.) |
скрэ́беную |
скрэ́бенае |
скрэ́беныя (неадуш.) скрэ́беных (адуш.) |
| Т. |
скрэ́беным |
скрэ́бенай скрэ́бенаю |
скрэ́беным |
скрэ́бенымі |
| М. |
скрэ́беным |
скрэ́бенай |
скрэ́беным |
скрэ́беных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скрэ́бены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скрэ́бены |
скрэ́беная |
скрэ́бенае |
скрэ́беныя |
| Р. |
скрэ́бенага |
скрэ́бенай скрэ́бенае |
скрэ́бенага |
скрэ́беных |
| Д. |
скрэ́бенаму |
скрэ́бенай |
скрэ́бенаму |
скрэ́беным |
| В. |
скрэ́бены (неадуш.) скрэ́бенага (адуш.) |
скрэ́беную |
скрэ́бенае |
скрэ́беныя (неадуш.) скрэ́беных (адуш.) |
| Т. |
скрэ́беным |
скрэ́бенай скрэ́бенаю |
скрэ́беным |
скрэ́бенымі |
| М. |
скрэ́беным |
скрэ́бенай |
скрэ́беным |
скрэ́беных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скрэ́бены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скрэ́бены |
скрэ́беная |
скрэ́бенае |
скрэ́беныя |
| Р. |
скрэ́бенага |
скрэ́бенай скрэ́бенае |
скрэ́бенага |
скрэ́беных |
| Д. |
скрэ́бенаму |
скрэ́бенай |
скрэ́бенаму |
скрэ́беным |
| В. |
скрэ́бены (неадуш.) скрэ́бенага (адуш.) |
скрэ́беную |
скрэ́бенае |
скрэ́беныя (неадуш.) скрэ́беных (адуш.) |
| Т. |
скрэ́беным |
скрэ́бенай скрэ́бенаю |
скрэ́беным |
скрэ́бенымі |
| М. |
скрэ́беным |
скрэ́бенай |
скрэ́беным |
скрэ́беных |
Кароткая форма: скрэ́бена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скрэ́бены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скрэ́бены |
скрэ́беная |
скрэ́бенае |
скрэ́беныя |
| Р. |
скрэ́бенага |
скрэ́бенай скрэ́бенае |
скрэ́бенага |
скрэ́беных |
| Д. |
скрэ́бенаму |
скрэ́бенай |
скрэ́бенаму |
скрэ́беным |
| В. |
скрэ́бены (неадуш.) скрэ́бенага (адуш.) |
скрэ́беную |
скрэ́бенае |
скрэ́беныя (неадуш.) скрэ́беных (адуш.) |
| Т. |
скрэ́беным |
скрэ́бенай скрэ́бенаю |
скрэ́беным |
скрэ́бенымі |
| М. |
скрэ́беным |
скрэ́бенай |
скрэ́беным |
скрэ́беных |
Кароткая форма: скрэ́бена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скрэ́бены
1. прич. ско́бленный;
2. прич. чи́щенный, очи́щенный;
1, 2 см. скрэ́бці 1, 2;
3. прил. скоблёный;
4. прил. чи́щеный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скрэ́бены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад скрэбці (у 2, 3 знач.).
2. у знач. прым. Такі, што скрэблі, чысцілі. Скрэбеная падлога.
3. у знач. прым. Чышчаны, абчышчаны (пра гародніну, рыбу).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ско́бленный прич., ско́блёный прил. скрэ́бены.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
саскрэ́бці, -скрабу́, -скрабе́ш, -скрабе́; -скрабём, -скрабяце́, -скрабу́ць; -скро́б, -скрэ́бла; -скрабі́; -скрэ́бены; зак., што.
1. Скрабучы, зняць або ачысціць што-н. з паверхні чаго-н.
С. кару з дрэва.
2. перан. 3 вялікімі цяжкасцямі сабраць (часцей якую-н. суму грошай; разм.).
|| незак. саскраба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і саскрэ́бваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. саскраба́нне, -я, н. і саскрэ́бванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скрэ́бці, скрабу́, скрабе́ш, скрабе́; скрабём, скрабяце́, скрабу́ць; скроб, скрэ́бла; скрабі́; скрэ́бены; незак.
1. каго-што і без дап. Драпаць чым-н. вострым на паверхні.
С. падлогу.
Мыш скрабе за шпалерамі.
2. каго-што. Счышчаючы, дзерці чым-н. вострым, цвёрдым.
С. скавараду пяском.
С. снег.
3. што. Чысціць, знімаць верхні слой (пра маладую гародніну, рыбу і пад.).
С. моркву.
С. рыбу.
4. звычайна безас., перан. Хваляваць, трывожыць.
Цэлы дзень скрабе на душы.
|| аднакр. скрабяну́ць, -бяну́, -бяне́ш, -бяне́; -бянём, -беняце́, -бяну́ць; -бяні́.
|| наз. скрабе́нне, -я, н. (да 2 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)