скрэ́бены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скрэ́бены скрэ́беная скрэ́бенае скрэ́беныя
Р. скрэ́бенага скрэ́бенай
скрэ́бенае
скрэ́бенага скрэ́беных
Д. скрэ́бенаму скрэ́бенай скрэ́бенаму скрэ́беным
В. скрэ́бены (неадуш.)
скрэ́бенага (адуш.)
скрэ́беную скрэ́бенае скрэ́беныя (неадуш.)
скрэ́беных (адуш.)
Т. скрэ́беным скрэ́бенай
скрэ́бенаю
скрэ́беным скрэ́бенымі
М. скрэ́беным скрэ́бенай скрэ́беным скрэ́беных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скрэ́бены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скрэ́бены скрэ́беная скрэ́бенае скрэ́беныя
Р. скрэ́бенага скрэ́бенай
скрэ́бенае
скрэ́бенага скрэ́беных
Д. скрэ́бенаму скрэ́бенай скрэ́бенаму скрэ́беным
В. скрэ́бены (неадуш.)
скрэ́бенага (адуш.)
скрэ́беную скрэ́бенае скрэ́беныя (неадуш.)
скрэ́беных (адуш.)
Т. скрэ́беным скрэ́бенай
скрэ́бенаю
скрэ́беным скрэ́бенымі
М. скрэ́беным скрэ́бенай скрэ́беным скрэ́беных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скрэ́бены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скрэ́бены скрэ́беная скрэ́бенае скрэ́беныя
Р. скрэ́бенага скрэ́бенай
скрэ́бенае
скрэ́бенага скрэ́беных
Д. скрэ́бенаму скрэ́бенай скрэ́бенаму скрэ́беным
В. скрэ́бены (неадуш.)
скрэ́бенага (адуш.)
скрэ́беную скрэ́бенае скрэ́беныя (неадуш.)
скрэ́беных (адуш.)
Т. скрэ́беным скрэ́бенай
скрэ́бенаю
скрэ́беным скрэ́бенымі
М. скрэ́беным скрэ́бенай скрэ́беным скрэ́беных

Кароткая форма: скрэ́бена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скрэ́бены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скрэ́бены скрэ́беная скрэ́бенае скрэ́беныя
Р. скрэ́бенага скрэ́бенай
скрэ́бенае
скрэ́бенага скрэ́беных
Д. скрэ́бенаму скрэ́бенай скрэ́бенаму скрэ́беным
В. скрэ́бены (неадуш.)
скрэ́бенага (адуш.)
скрэ́беную скрэ́бенае скрэ́беныя (неадуш.)
скрэ́беных (адуш.)
Т. скрэ́беным скрэ́бенай
скрэ́бенаю
скрэ́беным скрэ́бенымі
М. скрэ́беным скрэ́бенай скрэ́беным скрэ́беных

Кароткая форма: скрэ́бена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скрэ́бены

1. прич. ско́бленный;

2. прич. чи́щенный, очи́щенный;

1, 2 см. скрэ́бці 1, 2;

3. прил. скоблёный;

4. прил. чи́щеный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скрэ́бены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад скрэбці (у 2, 3 знач.).

2. у знач. прым. Такі, што скрэблі, чысцілі. Скрэбеная падлога.

3. у знач. прым. Чышчаны, абчышчаны (пра гародніну, рыбу).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ско́бленный прич., ско́блёный прил. скрэ́бены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саскрэ́бці, -скрабу́, -скрабе́ш, -скрабе́; -скрабём, -скрабяце́, -скрабу́ць; -скро́б, -скрэ́бла; -скрабі́; -скрэ́бены; зак., што.

1. Скрабучы, зняць або ачысціць што-н. з паверхні чаго-н.

С. кару з дрэва.

2. перан. 3 вялікімі цяжкасцямі сабраць (часцей якую-н. суму грошай; разм.).

|| незак. саскраба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і саскрэ́бваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. саскраба́нне, -я, н. і саскрэ́бванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скрэ́бці, скрабу́, скрабе́ш, скрабе́; скрабём, скрабяце́, скрабу́ць; скроб, скрэ́бла; скрабі́; скрэ́бены; незак.

1. каго-што і без дап. Драпаць чым-н. вострым на паверхні.

С. падлогу.

Мыш скрабе за шпалерамі.

2. каго-што. Счышчаючы, дзерці чым-н. вострым, цвёрдым.

С. скавараду пяском.

С. снег.

3. што. Чысціць, знімаць верхні слой (пра маладую гародніну, рыбу і пад.).

С. моркву.

С. рыбу.

4. звычайна безас., перан. Хваляваць, трывожыць.

Цэлы дзень скрабе на душы.

|| аднакр. скрабяну́ць, -бяну́, -бяне́ш, -бяне́; -бянём, -беняце́, -бяну́ць; -бяні́.

|| наз. скрабе́нне, -я, н. (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)