скрэ́бены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад скрэбці (у 2, 3 знач.).
2. у знач. прым. Такі, што скрэблі, чысцілі. Скрэбеная падлога.
3. у знач. прым. Чышчаны, абчышчаны (пра гародніну, рыбу).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)