скру́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. скру́чванне
Р. скру́чвання
Д. скру́чванню
В. скру́чванне
Т. скру́чваннем
М. скру́чванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скру́чванне ср.

1. свива́ние, скру́чивание;

2. ска́тывание, ска́тка ж., свёртывание; скру́чивание;

3. сви́нчивание, отви́нчивание;

4. сма́тывание;

5. свёртывание;

6. скру́чивание;

1-6 см. скру́чваць 1-6

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скру́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. скручваць — скруціць (у 1, 2 і 4 знач.) і скручвацца — скруціцца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скруці́ць, скручу́, скру́ціш, скру́ціць; скру́чаны; зак.

1. гл. круціць.

2. што. Навіць на што-н.

С. дрот.

С. вуду.

3. перан., каго (што). Перамагчы, скарыць, узяць верх над кім-н.

С. ворага.

4. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан., каго (што). Адолець, авалодаць (пра хваробу).

Дзядулю скруціў раматус.

На тым тыдні так скруціла (безас.), што не магла павярнуцца.

5. перан., што. Не вярнуць доўг, не аддаць належнае; не выканаць абяцанага.

С. пазычаныя грошы.

Узяла кош і скруціла, не вярнула.

С. вяселле.

6. што. Зняць што-н., круцячы.

С. гайку.

7. што. Доўга або неасцярожна круцячы, прывесці ў непрыгоднасць.

Так можна кран с.

8. перан., што. Сапсаваць (жыццё, лёс і пад.) каму-н.

Ты мне жыццё скруціў.

|| незак. скру́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. скру́чванне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скру́чивание скру́чванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сви́нчивание

1. сашрубо́ўванне, -ння ср.;

2. скру́чванне, -ння ср., адкру́чванне, -ння ср.;

3. скру́чванне, -ння ср.; см. сви́нчивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

извива́ние выгіна́нне, -ння ср., закру́чванне, -ння ср., скру́чванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скру́тка ж.

1. (действие) разг. скру́чванне, -ння ср., скру́тка, -кі ж.;

2. прост. самакру́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ска́тывание​I

1. скру́чванне, -ння ср., ска́чванне, -ння ср.;

2. зва́льванне, -ння ср.; см. ска́тывать​I, ска́тываться​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свёртывание

1. скру́чванне, -ння ср.;

2. зго́ртванне, -ння ср.;

3. зго́ртванне, -ння ср.; скарачэ́нне, -ння ср.;

4. перастро́йванне, -ння ср.;

5. зваро́чванне, -ння ср., збо́чванне, -ння ср.;

6. зваро́чванне, -ння ср., збіва́нне, -ння ср.;

7. скру́чванне, -ння ср.;

8. зго́ртванне, -ння ср.; см. свёртывать​ 1—5, 8, свёртываться​ 1, 2;

9. ску́рчванне, -ння ср., скру́чванне, -ння ср.; см. свёртываться​ 3;

10. згуса́нне, -ння ср.; ссяда́нне, -ння ср.; абрызга́нне, -ння ср., скіса́нне, -ння ср.; адкіпа́нне, -ння ср.;

свёртывание кро́ви згуса́нне крыві́; см. свёртываться​ 4;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)