скру́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скру́чаны скру́чаная скру́чанае скру́чаныя
Р. скру́чанага скру́чанай
скру́чанае		 скру́чанага скру́чаных
Д. скру́чанаму скру́чанай скру́чанаму скру́чаным
В. скру́чаны (неадуш.)
скру́чанага (адуш.)		 скру́чаную скру́чанае скру́чаныя (неадуш.)
скру́чаных (адуш.)
Т. скру́чаным скру́чанай
скру́чанаю		 скру́чаным скру́чанымі
М. скру́чаным скру́чанай скру́чаным скру́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скру́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скру́чаны скру́чаная скру́чанае скру́чаныя
Р. скру́чанага скру́чанай
скру́чанае		 скру́чанага скру́чаных
Д. скру́чанаму скру́чанай скру́чанаму скру́чаным
В. скру́чаны (неадуш.)
скру́чанага (адуш.)		 скру́чаную скру́чанае скру́чаныя (неадуш.)
скру́чаных (адуш.)
Т. скру́чаным скру́чанай
скру́чанаю		 скру́чаным скру́чанымі
М. скру́чаным скру́чанай скру́чаным скру́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скру́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скру́чаны скру́чаная скру́чанае скру́чаныя
Р. скру́чанага скру́чанай
скру́чанае		 скру́чанага скру́чаных
Д. скру́чанаму скру́чанай скру́чанаму скру́чаным
В. скру́чаны (неадуш.)
скру́чанага (адуш.)		 скру́чаную скру́чанае скру́чаныя (неадуш.)
скру́чаных (адуш.)
Т. скру́чаным скру́чанай
скру́чанаю		 скру́чаным скру́чанымі
М. скру́чаным скру́чанай скру́чаным скру́чаных

Кароткая форма: скру́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скру́чаны

1. сви́тый, скру́ченный;

2. ска́танный, свёрнутый; скру́ченный;

3. сви́нченный, отви́нченный;

4. смо́танный;

5. свёрнутый, све́рченный;

6. скру́ченный;

7. скорёженный, ско́рченный;

8. разг. зажи́ленный;

9. сде́ланный;

1-9 см. скруці́ць 1-9

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скру́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад скруціць.

2. у знач. прым. Сагнуты, пакрыўлены (ад хваробы, старасці). Не слухаліся скручаныя пальцы, Не выпрастацца згорбленай спіне. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суво́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Кусок палатна, скручаны ў трубку.

|| прым. суво́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скру́ченный скру́чаны, мног. паскру́чваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

круты́², -а́я, -о́е.

1. Даведзены варкай, замешваннем да пэўнай ступені шчыльнасці, гушчыні.

Крутое яйцо.

Крутое цеста.

2. Туга звіты, скручаны.

Крутая пража.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ві́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, м.

Скручаны лазовы ці бярозавы дубец, якім прывязваюць, прымацоўваюць што-н.

|| прым. ві́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ска́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Шынель, скручаны ў трубку і звязаны на канцах для нашэння цераз плячо.

Салдацкая с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)