скраба́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
скраба́лка |
скраба́лкі |
| Р. |
скраба́лкі |
скраба́лак |
| Д. |
скраба́лцы |
скраба́лкам |
| В. |
скраба́лку |
скраба́лкі |
| Т. |
скраба́лкай
скраба́лкаю |
скраба́лкамі |
| М. |
скраба́лцы |
скраба́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скраба́лка ж., разг. скребо́к м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скраба́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Тое, што і скрабок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скребо́к м. скрабо́к, -бка́ м., скраба́лка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)