скраба́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. скраба́лка скраба́лкі
Р. скраба́лкі скраба́лак
Д. скраба́лцы скраба́лкам
В. скраба́лку скраба́лкі
Т. скраба́лкай
скраба́лкаю		 скраба́лкамі
М. скраба́лцы скраба́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скраба́лка ж., разг. скребо́к м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скраба́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Тое, што і скрабок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скраба́лка ж. спец.

1. Schábeisen n -s, -; Scháber m -s, -;

скраба́лка для труб тэх. Róhrauskratzer m -s, -;

2. (садовая) Schíppe f -, -n;

3. (каля ўваходу для чысткі абутку) Krátzeisen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скребо́к м. скрабо́к, -бка́ м., скраба́лка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скрабо́к м. гл. скрабалка

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Krátzeisen

n -s, - скрабо́к, скраба́лка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Scháb¦eisen

n -s, - скрабо́к, скра́балка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

skrobaczka

ж. скрабалка; нож, якім скрабуць бульбу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Schrápe

f -, -n скрабо́к, скраба́лка, скрэ́бла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)