ско́ро нареч.
1. (быстро) ху́тка, шпа́рка;
2. (в близком будущем) ху́тка;
◊
как ско́ро як (нако́лькі) ху́тка (ско́ра);
коль ско́ро як то́лькі, калі́; раз.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шпа́рка нареч. бы́стро, ско́ро
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ско́ра нареч.
1. (быстро) ско́ро;
2. (в близком будущем) ско́ро, вско́ре
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ху́тка нареч.
1. бы́стро, ско́ро;
цягні́к ідзе́ х. — по́езд идёт бы́стро;
2. вско́ре, ско́ро;
х. нады́дзе свя́та — ско́ро (вско́ре) наста́нет пра́здник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
коль союз, обл. калі́;
коль ско́ро калі́; (как только) як то́лькі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
коли́, коль (коли, коль) союз, уст., прост. калі́, як;
коль ско́ро книжн., уст. як то́лькі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шы́бка I ж., уменьш. (в окне) стекло́ ср.
шы́бка II нареч., обл. ши́бко, бы́стро, ско́ро
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ско́ры ‘які адбываецца з вялікай хуткасцю; хуткі’ (ТСБМ, Некр. і Байк., ТС), ‘хуткі (у рабоце)’ (ЛА, 3), ‘хуткі, нецярплівы’ (Сл. ПЗБ), ско́ра ‘хутка, жвава’ (Варл.). Укр. ско́рий, рус. ско́рый, стараж.-рус. скоръ, польск. skory ‘скоры’, skoro ‘як толькі, амаль’, в.-луж. skerje, н.-луж. skóro ‘скора; амаль’, чэш. skorý ‘скоры’, skoro ‘амаль’, славац. skorý, серб.-харв. ско́ро ‘нядаўна’, славен. skóro, skȏraj ‘скора; амаль’, балг. ско́ра ‘скора, хутка’, макед. скоро ‘хутка; нядаўна; у хуткім часе; амаль’, ст.-слав. скоръ ‘хуткі, раптоўны; лёгкі’. Прасл. *skorъ, *skoro. Роднасныя літ. skėrỹs ‘саранча’, лат. šķir̃gata, šķirgālis ‘яшчарыца’, грэч. σκιρτάω ‘скачу’, ст.-ісл. skári ‘маладая чайка’, с.-н.-ням. scheren ‘спяшацца’. Гл. Покарны, 934; Фасмер, 3, 654 (там жа і літ-pa); Младэнаў, 585. Ад і.-е. кораня *sker‑ ‘рэзаць’ > ‘хуткі рух’; гл. БЕР, 6, 781–782. Сной₁ (574) выводзіць ад і.-е. *skoro‑ < *sker‑ і параўноўвае з ст.-ням. scerōn ‘разбэшчаны, нахабны’ і роднаснымі. Роднасць з ст.-в.-ням. rasc, ням. rasch, мяркуемая Махэкам₂ (547), па фанетычных прычынах адмаўляецца Шустарам-Шэўцам, 1295.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
уже́
1. нареч. ужо́;
уже́ ско́ро по́лдень ужо́ ху́тка паўдня́;
2. усилительная част. ужо́;
вот уже́ вось ужо́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мои́
1. см. мой;
2. сущ. мае́, род. маі́х ед. нет;
мои́ ско́ро прие́дут ко мне мае́ ху́тка прые́дуць да мяне́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)