скле́павы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скле́павы |
скле́павая |
скле́павае |
скле́павыя |
| Р. |
скле́павага |
скле́павай скле́павае |
скле́павага |
скле́павых |
| Д. |
скле́паваму |
скле́павай |
скле́паваму |
скле́павым |
| В. |
скле́павы (неадуш.) скле́павага (адуш.) |
скле́павую |
скле́павае |
скле́павыя (неадуш.) скле́павых (адуш.) |
| Т. |
скле́павым |
скле́павай скле́паваю |
скле́павым |
скле́павымі |
| М. |
скле́павым |
скле́павай |
скле́павым |
скле́павых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скле́павы
1. погребно́й; подва́льный;
2. скле́пный;
1, 2 см. склеп
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скле́павы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да склепа. Склепавы пах. Склепавае акенца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
склеп, -а, мн. скляпы́, скляпо́ў, м.
1. Паглыбленае ў зямлю, закрытае памяшканне для захоўвання прадуктаў, віна, пораху і пад.
Вінны с.
Парахавы с.
2. Закрытае падземнае памяшканне, у якім устанаўліваюцца дамавіны з нябожчыкамі.
Пахавальны с.
|| памянш. скляпо́к, -пка́, мн. -пкі́, -пко́ў, м.
|| прым. скле́павы, -ая, -ае.
Склепавая сырасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подпо́льный
1. падпо́льны; падпамо́ставы; скле́павы; сутарэ́нны; падва́льны;
2. полит. падпо́льны;
подпо́льная организа́ция падпо́льная арганіза́цыя;
подпо́льная рабо́та падпо́льная рабо́та;
подпо́льная типогра́фия падпо́льная друка́рня;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)