Ске́пня

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ске́пня
Р. Ске́пні
Д. Ске́пні
В. Ске́пню
Т. Ске́пняй
Ске́пняю
М. Ске́пні

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Ске́пня ‘касцёр дроў’ (лях., ЛА, 1). Да скяпаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)