назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ска́ўты | ||
| ска́ўта | ска́ўтаў | |
| ска́ўту | ска́ўтам | |
| ска́ўта | ска́ўтаў | |
| ска́ўтам | ска́ўтамі | |
| ска́ўце | ска́ўтах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
У буржуазных краінах — член дзіцячай або юнацкай арганізацыі ваенна-палітычнага характару.
[Ад англ. scout — разведчык.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ска́ут
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
байска́ўт, ‑а,
Тое, што і
[Англ. boy-scout.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)