Скачы́хі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Скачы́хі
Р. Скачы́х
Скачы́хаў
Д. Скачы́хам
В. Скачы́хі
Т. Скачы́хамі
М. Скачы́хах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скачы́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. скачы́ха скачы́хі
Р. скачы́хі скачы́х
Д. скачы́се скачы́хам
В. скачы́ху скачы́х
Т. скачы́хай
скачы́хаю		 скачы́хамі
М. скачы́се скачы́хах

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скачы́ха, ‑і, ДМ ‑чысе, ж.

Абл. Блыха. [Шыманскі і Кулік] леглі на сена і бяздумна ляжалі, але доўга ляжаць не давялося, апанавала скачыхі. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)