скарпа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скарпа́ю скарпа́ем
2-я ас. скарпа́еш скарпа́еце
3-я ас. скарпа́е скарпа́юць
Прошлы час
м. скарпа́ў скарпа́лі
ж. скарпа́ла
н. скарпа́ла
Загадны лад
2-я ас. скарпа́й скарпа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час скарпа́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарпа́ць ‘скалупаць’ ‘зрыць’ (Байк. і Некр., Сл. ПЗБ), скорпа́ць ‘скалупнуць’ (ТС). Гл. корпаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скарпунец ‘звязка?’: нізкі верасовых скарпунцоў (ЛіМ, 1971, 19 лют.). Няясна (ад скарпаць?, гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)