скарпа́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
скарпа́ю |
скарпа́ем |
| 2-я ас. |
скарпа́еш |
скарпа́еце |
| 3-я ас. |
скарпа́е |
скарпа́юць |
| Прошлы час |
| м. |
скарпа́ў |
скарпа́лі |
| ж. |
скарпа́ла |
| н. |
скарпа́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
скарпа́й |
скарпа́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
скарпа́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Скарпа́ць ‘скалупаць’ ‘зрыць’ (Байк. і Некр., Сл. ПЗБ), скорпа́ць ‘скалупнуць’ (ТС). Гл. корпаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Скарпунец ‘звязка?’: нізкі верасовых скарпунцоў (ЛіМ, 1971, 19 лют.). Няясна (ад скарпаць?, гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)