скаро́міць, -млю, -міш, -міць; незак., каго-што (разм.).

Карміць скаромнай ежай у посныя дні.

|| зак. аскаро́міць, -млю, -міш, -міць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скаро́міць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. скаро́млю скаро́мім
2-я ас. скаро́міш скаро́міце
3-я ас. скаро́міць скаро́мяць
Прошлы час
м. скаро́міў скаро́мілі
ж. скаро́міла
н. скаро́міла
Загадны лад
2-я ас. скаро́м скаро́мце
Дзеепрыслоўе
цяп. час скаро́мячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скаро́міць несов., разг. скоро́мить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скаро́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; незак., каго-што.

Разм. Уст. Карміць скаромнай ежай у посныя дні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Скаро́мны ‘паводле рэлігійных прадпісанняў — забаронены для яды ў час посту (пра мяса, сала, малако і пад.)’ (ТСБМ, Нас., Байк. і Некр., Др.-Падб., Сл. ПЗБ), скаро́мніна ‘скаромная ежа’ (Касп., Варл., Шатал.), скаро́міна ‘тс’ (Нар. сл., Сл. ПЗБ, Шатал.), скаро́мнае ‘тс’ (Пятк. 2), скоро́мнэ ‘тс’ (ТС, Сл. Брэс.), скарамі́нка ‘сала (кусочак) свіное’ (Сцяшк. Сл., Скарбы), скаро́міць ‘запраўляць страву’ (Сл. ПЗБ), скаро́міцца ‘есці скаромнае’ (ТСБМ, Др.-Падб., Касп.). Да ско́рам (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)