скапу́сціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
скапу́шчуся |
скапу́сцімся |
| 2-я ас. |
скапу́сцішся |
скапу́сціцеся |
| 3-я ас. |
скапу́сціцца |
скапу́сцяцца |
| Прошлы час |
| м. |
скапу́сціўся |
скапу́сціліся |
| ж. |
скапу́сцілася |
| н. |
скапу́сцілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
скапу́сціся |
скапу́сціцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
скапу́сціўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
*Ска́пу́сціцца, ска́пу́стытыся ‘змарнець, здаць ад старасці’ (брэсц., Нар. лекс., Сл. Брэс.). Адносна рус. дыял. скапу́ститься ‘схібіць, сканфузіцца’ Фасмер (3, 633) мяркуе, што, магчыма, з скапутиться (гл. скапуціцца) або сконфузиться і набліжана да капу́ста. Хутчэй, да скапець (гл.) або ка́пасць (гл. капасны).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)