сканда́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сканда́льны сканда́льная сканда́льнае сканда́льныя
Р. сканда́льнага сканда́льнай
сканда́льнае		 сканда́льнага сканда́льных
Д. сканда́льнаму сканда́льнай сканда́льнаму сканда́льным
В. сканда́льны (неадуш.)
сканда́льнага (адуш.)		 сканда́льную сканда́льнае сканда́льныя (неадуш.)
сканда́льных (адуш.)
Т. сканда́льным сканда́льнай
сканда́льнаю		 сканда́льным сканда́льнымі
М. сканда́льным сканда́льнай сканда́льным сканда́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сканда́льны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца скандалам (у 1 знач.), які ганьбіць каго-н.

Скандальная гісторыя.

2. Які пастаянна робіць скандалы (у 2 знач.).

Скандальная асоба.

С. характар.

3. Які мае адносіны да скандалу.

С. дзень.

Скандальная хроніка газет (дзе апісана што-н. ганебнае).

|| наз. сканда́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сканда́льны в разн. знач. сканда́льный;

~ная спра́ва — сканда́льное де́ло;

с. чалаве́к — сканда́льный челове́к;

~ная хро́ніка прэ́сы — сканда́льная хро́ника пре́ссы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сканда́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які з’яўляецца скандалам (у 1 знач.); які ганьбіць каго‑н., ганебны. Скандальная падзея. □ Ніколі.. [Тарас] не паводзіў сябе так з дзяўчатамі. І ніт колі не трапляў у такое скандальнае становішча. Шамякін. Ціхая, рахманая з выгляду, .. [Шурачка], аднак, мела скандальную славу. Карпаў.

2. Які мае адносіны да скандалу. Скандальны дзень. // Які апісвае што‑н. ганебнае. Скандальная хроніка буржуазнай прэсы.

3. Разм. Які пастаянна ўчыняе скандалы (у 2 знач.). Скандальны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сканда́льный сканда́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буя́ны, -ая, -ае.

Скандальны, непакорны, схільны да буянства.

Б. характар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)