Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сканда́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які з’яўляецца скандалам (у 1 знач.); які ганьбіць каго‑н., ганебны. Скандальная падзея. □ Ніколі.. [Тарас] не паводзіў сябе так з дзяўчатамі. І ніт колі не трапляў у такое скандальнае становішча.Шамякін.Ціхая, рахманая з выгляду, .. [Шурачка], аднак, мела скандальную славу.Карпаў.
2. Які мае адносіны да скандалу. Скандальны дзень.// Які апісвае што‑н. ганебнае. Скандальная хроніка буржуазнай прэсы.
3.Разм. Які пастаянна ўчыняе скандалы (у 2 знач.). Скандальны чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сканда́льны
1. skandálsüchtig, hä́ndelsüchtig;
2.разм (ганебны) skandalös; Skandál-;
карыс та́цца сканда́льннай вядо́масцюúnrühmlich bekánnt sein
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
сканда́льныйсканда́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
буя́ны, -ая, -ае.
Скандальны, непакорны, схільны да буянства.
Б. характар.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
skandalös
aсканда́льны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
skandaliczny
скандальны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
outrageous[aʊtˈreɪdʒəs]adj. абура́льны, недапушча́льны, сканда́льны; нечува́ны (пра паводзіны, учынкі, манеру апранацца і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)