скалькава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скалькава́ны |
скалькава́ная |
скалькава́нае |
скалькава́ныя |
| Р. |
скалькава́нага |
скалькава́най
скалькава́нае |
скалькава́нага |
скалькава́ных |
| Д. |
скалькава́наму |
скалькава́най |
скалькава́наму |
скалькава́ным |
| В. |
скалькава́ны (неадуш.)
скалькава́нага (адуш.) |
скалькава́ную |
скалькава́нае |
скалькава́ныя (неадуш.)
скалькава́ных (адуш.) |
| Т. |
скалькава́ным |
скалькава́най
скалькава́наю |
скалькава́ным |
скалькава́нымі |
| М. |
скалькава́ным |
скалькава́най |
скалькава́ным |
скалькава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скалькава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скалькава́ны |
скалькава́ная |
скалькава́нае |
скалькава́ныя |
| Р. |
скалькава́нага |
скалькава́най
скалькава́нае |
скалькава́нага |
скалькава́ных |
| Д. |
скалькава́наму |
скалькава́най |
скалькава́наму |
скалькава́ным |
| В. |
скалькава́ны (неадуш.)
скалькава́нага (адуш.) |
скалькава́ную |
скалькава́нае |
скалькава́ныя (неадуш.)
скалькава́ных (адуш.) |
| Т. |
скалькава́ным |
скалькава́най
скалькава́наю |
скалькава́ным |
скалькава́нымі |
| М. |
скалькава́ным |
скалькава́най |
скалькава́ным |
скалькава́ных |
Кароткая форма: скалькава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скалькава́ны спец., лингв. скальки́рованный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скалькава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад скалькаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скальки́рованный спец., лингв. скалькава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)