сеткава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сеткава́ты |
сеткава́тая |
сеткава́тае |
сеткава́тыя |
| Р. |
сеткава́тага |
сеткава́тай
сеткава́тае |
сеткава́тага |
сеткава́тых |
| Д. |
сеткава́таму |
сеткава́тай |
сеткава́таму |
сеткава́тым |
| В. |
сеткава́ты (неадуш.)
сеткава́тага (адуш.) |
сеткава́тую |
сеткава́тае |
сеткава́тыя (неадуш.)
сеткава́тых (адуш.) |
| Т. |
сеткава́тым |
сеткава́тай
сеткава́таю |
сеткава́тым |
сеткава́тымі |
| М. |
сеткава́тым |
сеткава́тай |
сеткава́тым |
сеткава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сеткава́ты, ‑ая, ‑ае.
Зроблены з сеткі (у 1, 2 знач.); з’яўляецца сеткай. Сеткаваты чарпак. // З сеткай (у 2 знач.). Сеткаваты фільтр. // Які мае выгляд сеткі (у 1, 2 знач.); падобны на сетку. Сеткаваты ўзор.
•••
Сеткаватая абалонка — унутраная святлоадчувальная абалонка вока; сятчатка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аво́ська, ‑і, ДМ ‑сьцы; Р мн. ‑сек; ж.
Разм. Сеткаватая сумка для прадуктаў, дробных рэчаў; сетка (у 4 знач.). Катэр пагойдвала, да прычала спяшаліся людзі з сумкамі, з авоськамі. Арабей. У вагоне — амаль пуста, едуць дзве немаладыя пары з поўнымі кошыкамі і авоськамі. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)