се́сія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | се́сія | се́сіі | 
		
			| Р. | се́сіі | се́сій | 
		
			| Д. | се́сіі | се́сіям | 
		
			| В. | се́сію | се́сіі | 
		
			| Т. | се́сіяй се́сіяю
 | се́сіямі | 
		
			| М. | се́сіі | се́сіях | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
се́сія, -і, мн. -і, -сій, ж.
1. Пасяджэнні розных прадстаўнічых органаў і калегіяльных устаноў, якія праводзяцца перыядычна, а таксама перыяд такіх пасяджэнняў.
С.
ААН.
2. Перыяд здачы экзаменаў у вышэйшых і сярэдніх спецыяльных навучальных установах.
Зімовая с.
|| прым. сесіённы, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
се́сія ж., в разн. знач. се́ссия;
выязна́я с. суда́ — выездна́я се́ссия суда́;
экзаменацы́йная с. — экзаменацио́нная се́ссия
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
се́сія, ‑і, ж.
1. Пасяджэнні розных прадстаўнічых органаў і калегіяльных устаноў, якія адбываюцца перыядычна, а таксама перыяд такіх пасяджэнняў. Сесія Вярхоўнага Савета. Юбілейная сесія ААН. Навуковая сесія. □ Ды раз у сесію Міхася К сабе ляснічы заклікае. «Ну, гэта нешта азначае», Ў Міхала думка праняслася. Колас. Судзіла [Ваешку] выязная сесія лінейнага суда. Шынклер.
2. Экзамены ў вышэйшых і спецыяльных сярэдніх навучальных установах, а таксама перыяд здачы такіх экзаменаў. Вясна прыносіць і студэнтам многа клопату — прыходзіць экзаменацыйная сесія. Шахавец. [Андрыян Цітавіч] запытаўся, як Уладзік здаў экзамены, ці не цяжка было ў час сесіі, ці не адвык ад дому за год вучобы. Марціновіч.
[Ад лац. sessio — пасяджэнне.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
се́ссия се́сія, -сіі ж.;
се́ссия Верхо́вного Сове́та се́сія Вярхо́ўнага Саве́та;
выездна́я се́ссия выязна́я се́сія;
экзаменацио́нная се́ссия экзаменацы́йная се́сія.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
выязны́ выездно́й;
~на́я се́сія — выездна́я се́ссия
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
Ро́кі ’сесія’ (Стан., Статут 1529 г.) — да рок 1 ’тэрмін’ (гл.).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
заліко́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да заліку, звязаны з залікамі. Заліковая сесія.
•••
Заліковая кніжка гл. кніжка.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
чарго́вы, -ая, -ае.
1. Наступны за папярэднім.
Чарговае заданне.
Ч. аўтобус будзе праз гадзіну.
2. Які адбываецца рэгулярна, у пэўнай паслядоўнасці.
Чарговая сесія.
3. Які паўтараецца рэгулярна час ад часу.
Чарговая сустрэча.
|| наз. чарго́васць, -і, ж.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
выязны́, ‑ая, ‑ое.
1. Звязаны з выездам куды‑н. Выязная сесія суда.
2. Прызначаны для выезду. Выязныя вароты.
3. Прызначаны для язды. Выязны конь.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)