се́рны в разн. знач. се́рный;

~ная кіслата́се́рная кислота́;

с. ангідры́д — се́рный ангидри́д;

~ная печсе́рная печь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. се́рны се́рная се́рнае се́рныя
Р. се́рнага се́рнай
се́рнае
се́рнага се́рных
Д. се́рнаму се́рнай се́рнаму се́рным
В. се́рны (неадуш.)
се́рнага (адуш.)
се́рную се́рнае се́рныя (неадуш.)
се́рных (адуш.)
Т. се́рным се́рнай
се́рнаю
се́рным се́рнымі
М. се́рным се́рнай се́рным се́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

про́бка ж., эл., перен. про́бка;

электры́чная п. — электри́ческая про́бка;

п. на шашы́ — про́бка на шоссе́;

се́рная п.се́рная про́бка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да серы, да вытворчасці серы (у 1 знач.). Серныя заводы. □ Серны пах ударыў у нос, запалка загарэлася. Асіпенка. // Які ўтрымлівае ў сабе серу. Серная крыніца. Серны калчадан. Серныя залежы. // Зроблены з серы, з серай. Серныя запалкі.

2. Які мае ў сваім хімічным складзе серу з пэўнай колькасцю кіслароду. Серная кіслага. Серны ангідрыд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́мерны I в разн. знач. ка́мерный;

к. шлюз — ка́мерный шлюз;

~ная се́рная кіслата́ — ка́мерная се́рная кислота́

ка́мерны II ка́мерный;

~ная му́зыка — ка́мерная му́зыка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бязво́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Пазбаўлены вады, вільгаці. На шмат кіламетраў цягнуліся бязводныя, высушаныя гарачым ліпеньскім сонцам палі. Шамякін.

2. Які не мае ў сваім саставе вады, вільгаці. Бязводная серная кіслага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́пнава-се́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ва́пнава-се́рны ва́пнава-се́рная ва́пнава-се́рнае ва́пнава-се́рныя
Р. ва́пнава-се́рнага ва́пнава-се́рнай
ва́пнава-се́рнае
ва́пнава-се́рнага ва́пнава-се́рных
Д. ва́пнава-се́рнаму ва́пнава-се́рнай ва́пнава-се́рнаму ва́пнава-се́рным
В. ва́пнава-се́рны (неадуш.)
ва́пнава-се́рнага (адуш.)
ва́пнава-се́рную ва́пнава-се́рнае ва́пнава-се́рныя (неадуш.)
ва́пнава-се́рных (адуш.)
Т. ва́пнава-се́рным ва́пнава-се́рнай
ва́пнава-се́рнаю
ва́пнава-се́рным ва́пнава-се́рнымі
М. ва́пнава-се́рным ва́пнава-се́рнай ва́пнава-се́рным ва́пнава-се́рных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кіслата́ ж. кислота́;

гэ́таму баршчу́ не хапа́е ~тыэ́тому борщу́ не хвата́ет кислоты́;

се́рная к.се́рная кислота́;

аскарбі́навая к. — аскорби́новая кислота́;

ві́нная к. — ви́нная кислота́;

карбо́лавая к. — карбо́ловая кислота́;

лімо́нная к. — лимо́нная кислота́;

сіні́льная к. — сини́льная кислота́;

я́блычная к.я́блочная кислота́;

нуклеі́навая к. — нуклеи́новая кислота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́мерны 1, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да камеры (у 1 знач.). Камерны стараста.

2. Які складаецца з намер, мае камеру (у 2 знач.). Камерная печ. Камерны шлюз.

3. Які атрымліваецца ў асобых камерах, прыгатаўляецца ў камеры. Камерная серная кіслага.

ка́мерны 2, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для аднаго або некалькіх выканаўцаў (пра музычныя творы). Камерная музыка. // Які выконвае такія творы. Камерны спявак. Камерны ансамбль. // Невялікіх памераў; разлічаны на абмежаванае кола людзей. І дагэтуль паэзія Танка не была камернай, а ўплыў Маякоўскага быў не адзінай прычынай нарастання трыбуннасці. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)