сербану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак.
1. гл. сёрбаць.
2. чаго. З’есці трохі чаго-н. вадкага (разм.).
С. булёну.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сербану́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сербану́ |
сербанё́м |
| 2-я ас. |
сербане́ш |
сербаняце́ |
| 3-я ас. |
сербане́ |
сербану́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
сербану́ў |
сербану́лі |
| ж. |
сербану́ла |
| н. |
сербану́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
сербані́ |
сербані́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
сербану́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сербану́ць сов. и однокр., разг. хлебну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сербану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
1. Аднакр. да сёрбаць (у 1, 2 знач.).
2. чаго. Разм. З’есці колькі‑н. (чаго‑н. вадкага). Марыля сербанула разоў колькі квашанай капусты з грыбамі-апенькамі, адставіла міску, зноў аб нечым задумалася. «Беларусь».
3. перан.; чаго. Разм. Многа перанесці, зазнаць гора. [Ячны:] — Каб сербануў і ты [Шарэйка] за век таго, што я ці, скажам, бацька твой — таксама прафесарам стаў бы. Брыль. На.. [вайне] Карпенку давялося сербануць ліха, яго параніла. Быкаў.
4. Абл. Сцебануць. Хацеў яшчэ [дзед Купрыян] параіць Васілю ўзяць лейцы ды лепей лейцамі сербануць разы са два, калі.. [Аўгіня] вінавата. Колас. [Дзед:] — Мне лазовы дубчык сербануў па воку. Чорны.
•••
Сербануць лішняга — хапіць (выпіць) занадта многа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сёрбаць, -аю, -аеш, -ае; незак., што і без дап.
1. Есці вадкую страву або піць, прысмоктваючы.
С. зацірку.
2. Піць невялікімі глыткамі час ад часу.
Гаворачы, госць з апетытам сёрбаў кампот.
|| зак. вы́сербаць, -аю, -аеш, -ае; -аны.
|| аднакр. сербану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ і сёрбнуць, -ну, -неш, -не; -ні (разм.).
|| наз. сёрбанне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сёрбнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).
1. гл. сёрбаць.
2. Тое, што і сербануць (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сёрбнуць сов. и однокр., см. сербану́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прихлебну́ть сов., однокр., разг. сербану́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сёрбнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Разм. Тое, што і сербануць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отхлебну́ть сов. сербану́ць, хлёбнуць, хлебяну́ць, глыну́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)