Серадня́цкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Серадня́цкі
Р. Серадня́цкага
Д. Серадня́цкаму
В. Серадня́цкі
Т. Серадня́цкім
М. Серадня́цкім

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

серадня́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. серадня́цкі серадня́цкая серадня́цкае серадня́цкія
Р. серадня́цкага серадня́цкай
серадня́цкае		 серадня́цкага серадня́цкіх
Д. серадня́цкаму серадня́цкай серадня́цкаму серадня́цкім
В. серадня́цкі (неадуш.)
серадня́цкага (адуш.)		 серадня́цкую серадня́цкае серадня́цкія (неадуш.)
серадня́цкіх (адуш.)
Т. серадня́цкім серадня́цкай
серадня́цкаю		 серадня́цкім серадня́цкімі
М. серадня́цкім серадня́цкай серадня́цкім серадня́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

серадня́цкі середня́цкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

серадня́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да серадняка, складаецца з сераднякоў. Да калгаса бацька меў серадняцкую гаспадарку. Дуброўскі. [Брыль:] — Сіла і моц нашай дзяржавы трымаецца на саюзе рабочага класа з працоўнай сялянскай, батрацкай і серадняцкай масай. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

серадня́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. гіст. Селянін-аднаасобнік, які меў зямельны ўчастак, апрацоўваў яго ўласнымі сіламі без наёмнай працы і па сваім маёмасным становішчы знаходзіўся паміж бедняком і кулаком.

2. Чалавек сярэдніх здольнасцей, які нічым асаблівым не вылучаецца.

|| ж. серадня́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак (да 1 знач.).

|| прым. серадня́цкі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бядня́цка-серадня́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бядня́цка-серадня́цкі бядня́цка-серадня́цкая бядня́цка-серадня́цкае бядня́цка-серадня́цкія
Р. бядня́цка-серадня́цкага бядня́цка-серадня́цкай
бядня́цка-серадня́цкае		 бядня́цка-серадня́цкага бядня́цка-серадня́цкіх
Д. бядня́цка-серадня́цкаму бядня́цка-серадня́цкай бядня́цка-серадня́цкаму бядня́цка-серадня́цкім
В. бядня́цка-серадня́цкі (неадуш.)
бядня́цка-серадня́цкага (адуш.)		 бядня́цка-серадня́цкую бядня́цка-серадня́цкае бядня́цка-серадня́цкія (неадуш.)
бядня́цка-серадня́цкіх (адуш.)
Т. бядня́цка-серадня́цкім бядня́цка-серадня́цкай
бядня́цка-серадня́цкаю		 бядня́цка-серадня́цкім бядня́цка-серадня́цкімі
М. бядня́цка-серадня́цкім бядня́цка-серадня́цкай бядня́цка-серадня́цкім бядня́цка-серадня́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

середня́цкий серадня́цкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)