сепара́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сепара́тарны |
сепара́тарная |
сепара́тарнае |
сепара́тарныя |
| Р. |
сепара́тарнага |
сепара́тарнай
сепара́тарнае |
сепара́тарнага |
сепара́тарных |
| Д. |
сепара́тарнаму |
сепара́тарнай |
сепара́тарнаму |
сепара́тарным |
| В. |
сепара́тарны (неадуш.)
сепара́тарнага (адуш.) |
сепара́тарную |
сепара́тарнае |
сепара́тарныя (неадуш.)
сепара́тарных (адуш.) |
| Т. |
сепара́тарным |
сепара́тарнай
сепара́тарнаю |
сепара́тарным |
сепара́тарнымі |
| М. |
сепара́тарным |
сепара́тарнай |
сепара́тарным |
сепара́тарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сепара́тарны сепара́торный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сепара́тарны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да сепаратара і да вырабу сепаратараў. Сепаратарны цэх.
2. Які мае адносіны да сепарацыі малака. Сепаратарны пункт.
3. у знач. наз. сепара́тарная, ‑ай, ж. Памяшканне, дзе адбываецца сепарацыя чаго‑н. (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сепара́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.
Апарат для вылучэння аднаго якога-н. рэчыва з саставу другога (напр., смятанкі з малака).
|| прым. сепара́тарны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сепара́торный сепара́тарны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сливкоотдели́тельный сепара́тарны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)