Се́ніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Се́ніца
Р. Се́ніцы
Д. Се́ніцы
В. Се́ніцу
Т. Се́ніцай
Се́ніцаю
М. Се́ніцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)