Се́ніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Се́ніца
Р. Се́ніцы
Д. Се́ніцы
В. Се́ніцу
Т. Се́ніцай
Се́ніцаю
М. Се́ніцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Сеніца

т. 14, с. 329

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)