секта́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. секта́нт секта́нты
Р. секта́нта секта́нтаў
Д. секта́нту секта́нтам
В. секта́нта секта́нтаў
Т. секта́нтам секта́нтамі
М. секта́нце секта́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

секта́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Паслядоўнік секты (у 1 знач.).

2. перан. Чалавек, які схільны да сектанцтва (у 2 знач.).

|| ж. секта́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. секта́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

секта́нт м., рел., перен. секта́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

секта́нт рел., перен. секта́нт, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

секта́нт, ‑а, М ‑нце. м.

1. Паслядоўнік якой‑н. рэлігійнай секты. Сход сектантаў.

2. перан. Чалавек, які вылучаецца вузкімі інтарэсамі якой‑н. замкнутай групы, секты. Сектантаў Валуеў ненавідзеў. Таксама ён цярпець не мог раскольнікаў. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлы́ст

‘сектант’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хлы́ст хлысты́
Р. хлыста́ хлысто́ў
Д. хлысту́ хлыста́м
В. хлыста́ хлысто́ў
Т. хлысто́м хлыста́мі
М. хлысце́ хлыста́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

секта́нтка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да сектант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлыст​II (сектант) хлыст, род. хлыста́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

субо́тнік, ‑а, м.

1. Добраахвотна і бясплатнае калектыўнае выкананне якой‑н. грамадска-карыснай працы ў нерабочы час. Маладыя рабочыя льнозавода дружна выходзілі пасля работы на суботнікі. «Звязда».

2. Сектант, які належыць да секты, што святкуе суботу замест нядзелі.

•••

Камуністычны суботнік — бясплатная работа на карысць грамадства ў нерабочы час, як праяўленне камуністычных адносін да працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлыст ​1, ‑а, М ‑сце, м.

Спец. Ствол спілаванага дрэва з неадсечанай верхавінай, ачышчаны ад сукоў. Як і раней, жыццё кіпела на беразе і ў лесе: на прарабскіх лесасечных участках валілі дрэвы.. і вывозілі хлысты да эстакад. Карамазаў.

хлыст ​2, ‑а, М ‑сце, м.

Сектант, паслядоўнік хлыстоўства.

хлыст ​3, ‑а, М ‑сце, м.

Разм. Тое, што і хлюст. Хлыст жаўтароты пра бацькоў Разводзіць тары-бары. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)