свінаво́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
свінаво́д |
свінаво́ды |
| Р. |
свінаво́да |
свінаво́даў |
| Д. |
свінаво́ду |
свінаво́дам |
| В. |
свінаво́да |
свінаво́даў |
| Т. |
свінаво́дам |
свінаво́дамі |
| М. |
свінаво́дзе |
свінаво́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
свінаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Спецыяліст па свінаводству.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свінагадо́вец, ‑доўца, м.
Тое, што і свінавод.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свиново́д свінаво́д, -да м., свінагадо́вец, -до́ўца м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)